Το παιδί μου έχει εκρήξεις θυμού. Τι να κάνω;

                  Πώς πρέπει να αντιμετωπίσω το παιδί μου όταν θυμώνει και ουρλιάζει;

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που έχουμε όλοι, είτε είμαστε μεγάλοι είτε μικροί και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι λογικό. Στις μικρές ηλικίες και πιο συχνά στην προσχολική και στην σχολική ηλικία, παρατηρούμε πως τα παιδιά έχουν έντονα ξεσπάσματα χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Τι είναι τα tantrums;

Ο αγγλικός όρος tantrums χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση που το παιδί είναι επιθετικό, πετάει πράγματα, κλαίει, γκρινιάζει. κυλιέται στο πάτωμα, θυμώνει, δαγκώνει, κλωτσάει χωρίς όμως «ουσιώδη» λόγο ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε εμείς.

Σύμφωνα με έρευνες τα ξεσπάσματα αυτά αφορούν κυρίως συναισθηματικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Όταν το παιδί είναι κουρασμένο, διψάει, πεινάει ή είναι άρρωστο, σε μικρές ηλικίες δεν έχει τρόπο να το επικοινωνήσει σωστά λεκτικά, όποτε χρησιμοποιεί έντονες και υπερβολικές αντιδράσεις για να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και να πάρει αυτό που θέλει.

Η κατάσταση αυτή φέρνει συχνά τους γονείς σε θέση αμηχανίας καθώς δεν ξέρουν πως να τη διαχειριστούν. Προσπαθούν την ίδια στιγμή που συμβαίνει να θέσουν στο παιδί όρια για να συμμορφωθεί, γεγονός που αυξάνει την ένταση και κλιμακώνει τη σύγχυση του.

Τρόποι αντιμετώπισης

1. Στεκόμαστε στο ύψος του και το κοιτάμε στα μάτια. Ζητούμε να κάνει το ίδιο παίρνοντας ανάσες.

2. Δεν ψάχνουμε να βρούμε τη λογική, αλλά στοχεύουμε στη συναισθηματική ηρεμία.

3. Πρέπει να κρατήσεις την ψυχραιμία σου όσο δύσκολο και αν είναι. Κάτσε ήρεμα δίπλα του και μίλησε του σε χαμηλή ένταση.

4. Άφησε το να εκφράσει τα συναισθήματα του. Το παιδί πρέπει να μάθει να ελέγχει το θυμό του, όχι να μην θυμώνει καθόλου.

5. Αν είναι σε ηλικία που μπορεί να μιλήσει, ρώτα το τι το έφερε σε αυτή τη κατάσταση με ερωτήσεις.

6. Πρότεινε λύσεις για το πρόβλημα που το απασχολεί.

7. Δεν λέμε σε όλα ναι. Όταν το παιδί βλέπει ότι αμέσως παίρνει αυτό που θέλει με τη γκρίνια, υιοθετεί την συμπεριφορά και το χρησιμοποιεί ως μέσο.

8. Προσπαθούμε να του ανεβάσουμε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση.

9. Η τιμωρία και η απειλή δεν προσφέρει τίποτα σε αυτές τις καταστάσεις.

Όταν λοιπόν καταφέρεις και ξεπεράσεις την συναισθηματική κατάρρευση και το παιδί είναι ήρεμο, φρόντισε να του εξηγήσεις πως αντί να γκρινιάζει και να χτυπιέται, θα είσαι πάντα εκεί να το ακούσεις χωρίς φωνές. Φτιάξτε από κοινού έναν τρόπο διαχείρισης για την επόμενη φορά που θα συμβεί το ίδιο.